Grupa Maspex, której przewodzi dr Krzysztof Pawiński, jest jedną z bardziej wszechstronnych innowacyjnie firm w Polsce, nie tylko w przemyśle spożywczym. Ucieka cały czas konkurencji, udoskonalając zarządzanie, wprowadzając najlepsze technologie oraz metody komunikacji z konsumentem. Mimo że jest w każdym calu innowacyjna, to jej prezes zrezygnował z urzędowego potwierdzenia tego bezspornego statusu. Powody takiego zachowania nie budzą żadnych wątpliwości. Wypełnienie jednego formularza Głównego Urzędu Statystycznego dotyczącego innowacyjności firmy pociąga za sobą obowiązek dostarczania kolejnych. Firma już dziś i tak przymusowo wypełnia ok. 80 obowiązków statystycznych wobec GUS oraz ok. 60 wobec Narodowego Banku Polskiego, nie wspominając o innych instytucjach. Każda normalna firma płaci za informacje i badania. Rząd zdobywa je pod przymusem na koszt podatnika. Skoro jest to kolejne obciążenie dla firmy, takie jak podatek, to po co dodawać sobie następne, jeśli nie ma jeszcze ustawy o przymusowym wykazywaniu innowacyjności firmy. Jeżeli poziom innowacyjności gospodarki dla rządu i jego agend wynika ze sprawozdawczości, to niewiele ma on wspólnego z rzeczywistością. Polscy przedsiębiorcy dokonują skoków technologicznych oraz usprawniają metody zarządzania firmami nie po to, aby rządowi poprawić jakiekolwiek statystyki, a politykom zmniejszyć kompleks syndromu prowincji, ale dla większego zysku i wygrania z konkurencją. 

Intensywność, z jaką politycy odmieniają dziś słowo „innowacyjność” - niewiele z tego rozumiejąc - można tylko porównać z żarliwością i częstotliwością, z jaką nie tak dawno część z nich wypowiadała słowo „socjalizm”. Innowacyjność stała się jednym z wierzeń wyznawanych przez polityków, którzy jak w PRL popadają w „sekciarstwo”. Nie są w stanie dostrzec, że cały czas polscy przedsiębiorcy uciekają konkurencji, nie tylko ze starej Europy, inwestując w najnowsze technologie, a nie odkupując te, które właśnie zamortyzowały się dawno temu gdzie indziej. Nie ma w Polsce branży, której przedsiębiorcy w rzeczywistości, a nie w sprawozdawczości, nie dokonali zmian odbierających spokojny sen zachodniej konkurencji. Nawet jeżeli podąża ona polskim śladem, to polskie firmy coraz częściej mają elastyczniejsze, a tym samym lepsze, serwisy oraz logistykę. 

Gdyby politycy stosowali transparentne zasady, metody zarządcze i wiele innych elementów, które zaprowadziły polskie firmy na szczyty konkurencyjnych rynków, to Polska jako państwo byłaby w zupełnie innym miejscu. Skoro politycy wymuszają innowacyjność na firmach, które dawno innowacyjne są, to należałoby wyegzekwować na politykach podobny standard w rządzeniu krajem. 

Politycy mają nam dostarczać najwyższej jakości usług związanych z państwem. Nasi obywatele i przedsiębiorcy mają niezwykle bogaty materiał porównawczy, ba, sami niezwykle często biorą udział w tzw. obserwacji uczestniczącej, korzystając z serwisów publicznych w innych krajach, gdzie też m.in. płacą podatki. Skoro można w polskich firmach zastosować najnowsze technologie i metody zarządcze, to tak samo można zaaplikować je w rządzie i jego agendach. Mamy wystarczająco dużo własnych i na wyciągnięcie ręki doświadczeń innych krajów, aby nie trwonić czasu na bylejakość polskiego państwa. 

Rządzący Estonią regularnie ogłaszają plan zmian, które mają obywatelom oszczędzić czas i pieniądze oraz podnieść komfort życia w tym kraju. Jest to nieustanny wysiłek elity przywódczej, a nie tylko politycznej, jak w Polsce, która wie, czym jest brzemię odpowiedzialności nie tylko za „tu i teraz”, ale za przyszłość państwa i następnych pokoleń. Kraj ten doświadczył już wielokrotnych ataków na swoje instytucje, które próbowano sparaliżować bombardowaniem przez Internet. Aby ograniczyć skutki podobnych ataków, ale też umożliwić funkcjonowanie państwa nawet w sytuacji jego fizycznego zaboru, przeniesiono państwo w chmurę. W kilku miejscach na świecie znajdują się kopie danych, które pozwolą rządowi i obywatelom funkcjonować nawet w ekstremalnej sytuacji i utrzymać ciągłość działania. Nie jest to nic aż tak nadzwyczajnego, z czym nie można byłoby zetknąć się w działalności firm. Od dawna firmy są zabezpieczone na okoliczność nadzwyczajnych sytuacji, w których fizycznie przestają istnieć technologie, linie produkcyjne i całe ich zakłady. 

Innowacyjny rząd to taki, który traktując czas jako dobro rzadkie i wyczerpujące się niczym tlen w zamkniętej przestrzeni, nie traci go na niepotrzebne i niepodnoszące społecznego dobrobytu działania. Noe nie budował Arki, kiedy już padało.

Andrzej Sadowski